adj.
ԱՆՀԱՃԵԼԻ ԱՆՀԱՃՈՅ Ո՛չ հաճելի. ոչ հաճոյական. անախորժ. հազ. օլունմայաճագ. նախօշ.
Անհաճելի տեսութիւն՝ ի մէջ հաւուց աղուէս, եւ ե՛ւս առաւել անհաճելի՝ առաջնորդի սրամտութիւն գոլ. (Կլիմաք.։)
Հաճելի, եւ անհաճելի. (Երզն. քեր.։)
Անհաճոյս լսողաց բանս կարգէր. (Փարպ.։)