s.

inquietude, uneasiness;
agitation.

s.

Չառնուլն կամ չտալն զհանգիստ. րահաթսըզլըգ.

Զոր եւ ի վերայ գործեաց երաժշտականք զգուշութեամբ պահեն՝ զջիլսն թուլացուցանելով, զի մի՛ պրկմամբ անհանգստութեամբ պախումն առցէ. (Փիլ. լին.։)

Հանապազ տեղեաց ի տեղիս փոխին, զի անհանգիստ են, եւ գիշահոտ յանհանգստութենէն. (Ոսկիփոր.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անհանգստութիւն անհանգստութիւնք
accusatif անհանգստութիւն անհանգստութիւնս
génitif անհանգստութեան անհանգստութեանց
locatif անհանգստութեան անհանգստութիւնս
datif անհանգստութեան անհանգստութեանց
ablatif անհանգստութենէ անհանգստութեանց
instrumental անհանգստութեամբ անհանգստութեամբք