Չունելն զհիւանդութիւն. ոչ հիւանդանալն. առողջութիւն.
Պահապանքն յոյժ էին զարմացեալ ընդ անհիւանդութիւն առողջութեան (կամ ընդ առողջութիւն անհիւանդութեան) նոցա։ Նախախնամութեամբ Հոգւոյ՝ անհիւանդութեամբ (առ ի պահել ի հիւանդութենէ) թլփատել կամ եղեւ. (Փիլ. լին. ՟Գ. 48։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անհիւանդութիւն | անհիւանդութիւնք |
| accusatif | անհիւանդութիւն | անհիւանդութիւնս |
| génitif | անհիւանդութեան | անհիւանդութեանց |
| locatif | անհիւանդութեան | անհիւանդութիւնս |
| datif | անհիւանդութեան | անհիւանդութեանց |
| ablatif | անհիւանդութենէ | անհիւանդութեանց |
| instrumental | անհիւանդութեամբ | անհիւանդութեամբք |