inconvenient, unbecoming;
անճահս, unseemly.
ἅτοπος, ἅκαιρος. absurdus, importunus, ineptus. Ո՛չ ի ճահ. անպատշաճ. անվայելուչ. անտեղի. տարադէպ. անշուք. անպիտան. ուսլուպսուզ, օրանսըզ, եագըլըգսըզ.
Զհիւղեայն ասեն, թէ անճահ եւ անզարդ եւ անարգ եւ չար էր. (Եզնիկ.։)
Եւ է՛, որպէս վարկանիմ, ոչ անճահ իրն. (Պրպմ. ՟Լ՟Է։)
Ուռուցեալդ յանճահ ճարտարութենէ։ Անճահ առասպելք. (Սեբեր. ՟Է։)
Անճահ եւ վնասակար միաբանութիւն. (ՃՃ.։)
Չէ՛ անճահ. (Լմբ. պտրգ.։)
Անճահ իմն թուի. (Տօնակ.։)
ԱՆՃԱՀ. ԱՆՃԱՀՍ. Յանպատշաճս. անվայելչաբար. տարադէպ. անշնորհք կերպով.
Իբր արբեալ՝ անճահ բարբառի. (Մխ. երեմ.։)
Անճահս բարբառել. (Իգն.։)
Անճահս աքսոտեմ։ Անճահս (կամ անհաճս. յն. անհամս) իմն կաքաւեն. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 23։)