adj.

ἁσώματος. incorporeus, incorporalis. Անմարմին, եւ անմարմնոց պատշաճեալ. աննիւթական. հոգեղէն.

Զանմարմնական գոյացութիւնս. (Փիլ. իմաստն.։)

Անմարմնական վարք. (Շար.։ Վրք. հց. ՟Ի՟Ա։)

Անմարմնական զօրք, դասք, պարք. եւ այլն. (Շար.։ Լմբ.։)

Անմարմինք ի յաւէտ անմարմնականացն. (Շ. հրեշտ.։)

Յանմարմնականացն մտօք սլացեալ ելանեն ի բնութիւնս. (Յհ. իմ. ատ.։)

Ընդ զորս անմարմնականացն. (Շար.։)