Անյաւ

adj.

ἅπειρος. infinitus. Անաւարտ. անվախճան. անբաւ. անեզրական.

Անյաւ քննութիւնք, կամ զօրութիւն, կամ բարերարութիւն, կամ բարձրութիւն. (Վեցօր. ՟Ա. ՟Բ. ՟Դ։ Ճ. ՟Ա.։) (Անան. եկեղ։)