hy    |   fr

Անպիտութիւն, ութեան

s.

cf. Անպիտանութիւն.

s.

Անպէտն գոլ. անպիտանութիւն.

Ոչ եթէ ի մարդկան ինչ դատապարտութենէ է այս անպիտութիւնս. (ՃՃ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անպիտութիւն անպիտութիւնք
accusatif անպիտութիւն անպիտութիւնս
génitif անպիտութեան անպիտութեանց
locatif անպիտութեան անպիտութիւնս
datif անպիտութեան անպիտութեանց
ablatif անպիտութենէ անպիտութեանց
instrumental անպիտութեամբ անպիտութեամբք