real, true, certain.
ἁψευδής. mentiri nescius, verax, certus, ἅψευστος. non mentiens, minime fallax. Որ ոչ ստէ. հաւատարիմ. ճշմարիտ. ճշմարտախօս. ողջամիտ. եալան սէօյլէմէզ, սատըգ.
Զոր խոստացաւ անսուտն աստուած. (Տիտ. ՟Ա. 2։)
Անսուտ զասողսն համարեալ։ Անսուտ մնալ յերդմանն. (Խոսր.։)
Վկայէ անսուտ հրապարակդ. (Փարպ.։)
Յանսուտն բերանոյ. (Պիտ.։)
Անսուտ գոլ ի բանս. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Զ։)
Անսո՞ւտ ուրեմն (իցեն) զարարածս փոխանակ արարչին մեծարողք. քաւ լիցի. (Յհ. իմ. պաւլ.։)
Որ ինչ ոչ ստի. անշուշտ. ստոյգ. հաւաստի. աներկբայ. եալանսըզ. խիլաֆսըզ. սահիհ.
Միայն անսուտ եւ ճշմարիտ բարի է՝ հաստատուն առ ի յաստուածն հաւատ։ Անսուտ եւ ճշմարիտ ուրախութիւն։ Այս է անսուտ. բայց առաւելեալն յանստէն կատարելապէս ստեալ՝ է ասացեալ. (Փիլ. իմաստն. եւ Փիլ. լին.։)
Անսուտ արեգակն, կամ յարութիւն, կամ խորհուրդ. աւետիք, խոստովանութիւն, երդումն, յիշատակարան, պատմութիւն, բան. (Մամբր.։ Նար. խչ.։ Լմբ. սղ.։ Յճխ.։ Ագաթ.։ Եղիշ.։ Պիտ.։ Նար. ՟Ծ՟Ա։)
Մերով մասամբ ամենեւին անսուտ. (Խոր. ՟Ա. 4։)