without habitation, houseless;
like a pilgrim.
ἅοικος, ἁνέστιος. domo et sede propria carens. Ոյր չիք տուն եւ բնակարան առանճին. անյարկ. եւ Որոյ չգուցեն ընտանիք. տուն տեղ չունեցօղ. էվի պարգը օլմայան, մէքեանսըզ, զարիպ.
Օտար առաջի անկեալ՝ անտուն անբնակ. (Ածաբ. մկրտ.։)
Տնակից առնեն զանտունն. (Ոսկ. ես.։)
Անտունք եւ անբնակք լինին։ Ոչ եղեւ անտուն, եւ ոչ արտաքս փակեալ։ Անտուն արդարեւ է ամենայն, որ ամային է ի կնոջէ. (Փիլ.։)
Ես աղքատս եւ անտունս. (Ածաբ. ծն.։)
Դժոխազգի՞ ոք ես, եւ անտուն. (Բրս. հայեաց.։)
Անտուն, եւ անքաղաք. (Սարգ. յկ. ՟Դ։ եւ Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Ժ՟Բ։)
Անտուն էր, եւ ոչ ուներ հանգիստ։ Այս անտուն ճնճղուկս։ Հայել յանտուն լինելն քրիստոսի. (Լմբ. սղ.։)
(Ադամ) տրտմէր ընդ իւրն միայն անտուն ամայութիւն եւ զրկանս. (Յհ. իմ. երեւ.։)
Առանց տան. իբրեւ պատդուխտ.
Անտուն շրջի անբովանդակելին, եթէ ոչ ի սմին տան տաղաւարեսցի. (Նար. ՟Հ՟Ե։)
Այդր անտուն շրջեցայ, եւ ապա յայս խորանս մտայ. (Լմբ. սղ. ՟Ժ՟Դ. ՟Ձ՟Գ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անտուն | անտունք |
| accusatif | անտուն | անտունս |
| génitif | անտան | անտանց |
| locatif | անտան | անտունս |
| datif | անտան | անտանց |
| ablatif | անտանէ | անտանց |
| instrumental | անտամբ | անտամբք |