to hare in tuition, to teach, to instruct.
μαθητέω. doceo, instituo. Առնուլ կամ ձգել յաշակերտութիւն, յուսումն, եւ ի վարդապետութիւն իւր. ուսուցանել. կրթել. Կր. Աշակերտ լինել. հետեւօղ լինել. աշկերտ ընել, ըլլալ. շայիրտ ետինմէք. էօյրէթմէք.
Աշակերտեցէ՛ք զամենայն հեթանոսս։ Որ եւ աշակերտեցաւ իսկ յիսուսի։ Դպիր աշակերտեալ արքայութեան երկնից։ Զի ծանիցես զբանիցն՝ որոց աշակերտեցար՝ զճշմարտութիւնն։ Էր կին ոմն աշակերտեալ (յն. աշակերտուհի). եւ այլն։
Ուսմամբ աշակերտեն ի ճշմարիտն. (Յճխ. ՟Ի։)
Զի մի՛ զբազումս ի կորուստ աշակերտիցեմ։ Կարծեմ թէ եւ աշակերտէք զիս ի ձեր յամառութիւնդ. (Եղիշ. ՟Ը։)
Զաշխարհս ամենայն աշակերտեցին. (Նար. առաք.։)
Աշակերտեալք ի սրբոց առաքելոցն՝ ուսաք. (Շար.։)
Շրջէր զգաւառօքն աշակերտելովք։ Որք նոքօք աշակերտելոց իցեն. (Կորիւն.։)
Աշակերտեսցուք աստուածային գրոց. (Եղիշ. ՟Բ։)
Աշակերտեալ էր մեծին ներսեսի. (Յհ. կթ.։)
Որ յառաջն աշակերտեալ էր աղանդին վաղենտիանոսի. (Խոր. ՟Բ 63։)
Իբրու ընդ հմուտ վարժողաւ աշակերտին. (Պիտ.։) որ հայի եւ ի յաջորդ նշ։
իբր հսրկ. ըստ յն. ոճոյ. որ եւ ասի Վարդապետիլ. վարժիլ. ուսանել. սորվիլ. էօյրէնմէք.
Ապստամբեալք ի բանէն, որ աշակերտեցաք զճշմարտութիւնն. (Յճխ. ՟Ի։)
Հրեղէն լեզուօքն զառ ի քեզ հաւատսն աշակերտեցաք. (Ճշ. հին.։)
Զկրօնից ուղղութիւն ի բաց խզեալ, զոր ի հարցն մերոց ուղղափառաց աշակերտեալ էին կողմանքն այնոքիկ. (Յհ. կթ.։)