cf. Զաչացու.
ԱՉԱՑՈՒ որ եւ ԶԱՉԱՑՈՒ, ԱՉԱԳԱՐ. Կարօտ աչաց. կոյր. աչիկայ, կուր. քեօր.
Ի տղայական հասակէ աչացու գոլով. (Յհ. կթ.։)
Աչացուք, նաեւ անշունչք. (Մագ. լ։)
Ընդ աչացուին քեզ աղաղակեցից՝ լուսատու փրկիչ. (Գանձրն.։)
Աչացու (կամ աչացաւ) լեալ՝ խաւարեցաւ լոյսն. (Հ. կիլիկ.։)
Զանաչեայն յեղեալ աչացուն հարցանէր տէրն. (Խոսրովիկ.) կա՛մ է՝ երբեմն կոյրն, կամ աչեայ եղեալն։