to Conduct, to lead, to guide, to command, to head, to rule, to govern, to direct, to escort, to accompany.
ὀδηγέω, ἠγέομαι, κυβερνάω. duco, conduco, rego, guberno. Լինել առաջնորդ ուղեցոյց. տանել ընդ ճանապարհ. ուղղել. վարել. յաջողել. առաջի երթալ.
Առաջնորդեա՛ ժողովրդեանն այնմիկ ի տեղին՝ յոր ասացի քեզ։ Առաջնորդեաց արդարոյն ի շաւիղս։ Առաջնորդեաց նոցա ընդ ճանապարհ սքանչելի։ Աստղն առաջնորդեաց նոցա։ Առաջնորդեսցէ մեզ աստուած փրկիչ մեր։ Ո՛ տէր փրկեա, ո՛ տէր առաջնորդեա՛։ Յուդա մի յերկոտասանիցն առաջնորդէր նոցա, եւ այլն։
Կամ որպէս յն. Ղեկավարել.
Առաջնորդեն ամբարիշտք նենգութեանց. (Առակ. ՟Ժ՟Բ. 5։)
Երկու ծերք՝ դատաւորք, որք համարէին առաջնորդել ժողովրդեանն. (Դան. ՟Ժ՟Գ. 5։)
Կամ իբր Հովուել.
Արածէր զնոսա. յանմեղութիւն ձեռաց իւրոց առաջնորդէր նոցա. (Սղ.։ ՟Հ՟Է. 72։)
Եւ մանաւանդ՝ Վերակացու եւ իշխան լինել. վարել զիշխանութիւն. առաջին լինել ի տնտեսութեան, եւ այլն.
Ե՛լ դու, եւ ամենայն ժողովուրդ քո՝ որում դուդ առաջնորդես. (Ել. ՟Ժ՟Ա. 8։)
Սիմոն ոմն առաջնորդէր տոհմին իւրոյ։ Առաջնորդէր յովնաթան իբրեւ ի բերանոյ նեէմայ, եւ այլքն զկնի կցէին. (՟Բ. Մակ. ՟Գ. 4. եւ ՟Ա. 23։ ) Սոյնպէս եւ յայլ գիրս։
Ուսուցանել, ցուցանել զճանապարհ. եւ Տանել ընդ ճանապարհ. վարել.
Ծառայ աստուծոյ, առաջնորդեա՛ ինձ զճանապարհս փրկութեան։ Առաջնորդեա՛ ինձ տէր զնեղ եւ զնուրբ ճանապարհ. (Վրք. հց. ձ։ Եփր. աղօթք.։)
Շքով եւ պատուով առաջնորդէր նոցա զերկայնութիւն ճանապարհին անդրէն յերկիրն հայոց. (Եղիշ. ՟Բ։)
Հովուել զհովուեալս, եւ առաջնորդել զառաջնորդեալս. (Մաշտ.։)
Ոչ ոք գոյր, որ առաջնորդէր նոցա զքահանայապետութիւնն. (Բուզ. ՟Գ. 15։)
Առաջնորդեցայց ի լուսաւորացն։ Առաջնորդելով ի գլխաւորագունէ ումեմնէ. (Պիտ.։)
Այրուձին հայոց ի ձեռն նախարարացն առաջնորդէր ի պատերազմին. (Եղիշ. ՟Ա։)
Որք փախչին յեգիպտոսէ, առաջնորդեսցի նոցա սեամբ լուսոյ. (Նեղոս.։)