condition of a married woman.
Վիճակ առնակնոջ. ամուսնաւորութիւն.
Դէպ լինի առնակնութեան՝ այրի լինել. (Սեբեր. ՟Ժ։)
Եթէ կին ուրուք հաշմիցի, եւ ասիցէ ցայր իւր, եթէ ես ահաւասիկ չեմ արժանի առնակնութեան, արա՛ քեզ այլ կին. (Մխ. դտ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | առնակնութիւն | առնակնութիւնք |
| accusatif | առնակնութիւն | առնակնութիւնս |
| génitif | առնակնութեան | առնակնութեանց |
| locatif | առնակնութեան | առնակնութիւնս |
| datif | առնակնութեան | առնակնութեանց |
| ablatif | առնակնութենէ | առնակնութեանց |
| instrumental | առնակնութեամբ | առնակնութեամբք |