taking, reception, capture, possession;
acceptation, sense, signification;
assumption (in logic);
lemma;
receipt.
Առնուլն, եւ առեալ լինելն, ըստ ամենայն նշ. տե՛ս եւ ԱՌ. λῆμμα.
Առմամբ քո շնորհիդ. (Նար ՟Ղ՟Գ։)
Առումն ձեռացն (զպտուղն) դատապարտեաց զմարդն. (Արշ. ՟Ժ՟Գ։)
Յառմանէ ծնօտի ծնաւ աղբիւր ջրոց. (Նեղոս.։)
Առումն ընչից, կամ քաղաքաց, կամ տապանակին. (Սարգ.։ Խոր.։) (Արշ.։)
Քաղաքաց առմամբք. (Շ. թղթ.։)
Ընդ նմա էր աստուածութիւն, եւ ընդ ինքեան եհան զառումնն (այս ինքն զառեալ մարդկութիւն) յերկրէ յերկինս։ Հատն (մանանխոյ) է առումն, այս ինքն առեալ մարդկութիւն. հատոյն զօրութիւն ատուածութիւն. (Եփր. աւետար. ի մարգաիտն։)
Առումն, կամ ՎԵՐՍՏԻՆ ԱՌՈՒՄՆ, իբր Շարունակութիւն, եւ կրկնութիւն բանի.
Երկնէր երկին, եւ որ զկնի՝ առասպելին առումն. (Մագ. ՟Ի՟Ը։)
Վերստին առումն բանին։ Վերստին առումն առնէ. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Բ։) (Լմբ. սղ.։)
ըստ տրամաբանից՝ Առաջարկութիւն կամ նախադասութիւն՝ առեալ ի պէտս ցուցման եզրակացութեան։ (Նիւս. բն. ՟Բ։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | առումն | առմունք |
accusatif | առումն | առմունս |
génitif | առման | առմանց |
locatif | առման | առմունս |
datif | առման | առմանց |
ablatif | առմանէ | առմանց |
instrumental | առմամբ | առմամբք |