s.
Որսորդ՝ որ գնայ յորս երիվարաւ եւ շամբք.
Իսաւ ասպական էծ, եւ վայրագ։ Ասպականին ընդ շունս եւ ընդ գազանս առնէ զիւր զդեգերումն վարուց. (Փիլ. լին.։ Իսկ Պիտ. ՟Թ 5.)
Եւ նոքա յարձակէին ի ներքս՝ հետավորեալ զասպականեացն հոյլս. մարթ է իմանալ զորսորդս, կամ զորսորդ շունս։