hy    |   fr

Աստուածտեսութիւն, ութեան

s.

vision of God, divine intuition.

cf. ԱՍՏՈՒԱԾԱՏԵՍՈՒԹԻՒՆ.

Աստուածտեսութեանն Յակովբայ կցորդ. (Լմբ. սղ.։)

Յաստուածտեսութեանցն բարձրութեանց. (Մաքս. ի դիոն. (իբր տեսական կամ հոգեւոր քաղաքավարութիւն։))

Արժան էր զերկնաւոր զայս աստուածտեսութիւն ոչ տալ լռութեան. (Կիւրղ. եէմի առ կոստանդ.։ (իբր տեսիլ ցուցեալ յԱստուծոյ)։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif աստուածտեսութիւն աստուածտեսութիւնք
accusatif աստուածտեսութիւն աստուածտեսութիւնս
génitif աստուածտեսութեան աստուածտեսութեանց
locatif աստուածտեսութեան աստուածտեսութիւնս
datif աստուածտեսութեան աստուածտեսութեանց
ablatif աստուածտեսութենէ աստուածտեսութեանց
instrumental աստուածտեսութեամբ աստուածտեսութեամբք