that hears, understands easily or readily;
that has fine ears.
ὁξυήκοος. ad auditum expeditus. Որ արագ լսէ. դիւրալուր. դիւրահաւան.
Խցաւ սրատես ակն, սեղմեցաւ ունկն արագալուր. (Տօնակ.։)
Լսելիքս արագալուր՝ խցեալ. (Բենիկ.։)
Ոչ եմ արագալուր իբրեւ զմայրն իմ եւայ. (Ճ. ՟Գ.։)
Սրատես քան զարծուի, եւ արագալուր ես քան զմի ի հանդարտ անասնոց. (Գիւտ թղթ. առ վաչէ։)
Եւ համանդամայն սոցունց արագալուր զգայութիւն. (Պղատ. տիմ.։)
Մեր յանցանացն հեղգալուր լինիմք, եւ նոցայոցն արագալուր. (Լմբ. պտրգ.։)