vitious, faulty.
μωμητός, ἁκάθαρτος maculatus, reprehensibilis, impurus, ἑπίκηρος fatalibus morbis obnoxius Այն՝ յորում իցէ արատ ինչ. ախտաւոր. պակասաւոր, եւ անմաքուր. պարսաւելի.
Առ սեղանն մի՛ մատիցէ, զի արատաւոր է։ Ըստ ամենայն արատաւոր բանի։ Զարատաւորն յանարատէ անտի ոչ զատուցանէին։ Բծկանք՝ արատաւորք. (Ղեւտ. ՟Ի՟Ա 23։ Օր. ՟Ժ՟Է 1։ Եզեկ. ՟Ի՟Բ 26։ ՟Բ. Պետ. ՟Բ 17։)
Մի՛ յոք հեպել արատաւոր, եւ մի՛ ունել չար մերձաւոր. (Շ. այբուբ. ՟Գ։)
Ոչ ըստ բնութեանն ունէր յինքեան զախտականն եւ զարատաւոր կիրս. (Նիւս. կուս.։)
Արատաւոր կիրք, կամ յղուի. (Սկեւռ. աղ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | արատաւոր | արատաւորք |
| accusatif | արատաւոր | արատաւորս |
| génitif | արատաւորի | արատաւորաց |
| locatif | արատաւորի | արատաւորս |
| datif | արատաւորի | արատաւորաց |
| ablatif | արատաւորէ | արատաւորաց |
| instrumental | արատաւորաւ | արատաւորաւք |