adj.

Արդիւնարար. վաստակաւոր. արդեմաբք կատարիչ. եւ Արդիւնաշատ.

Երկնընթաց դիտակք արդիւնականք. (Նար. առափ։)

Արդիւնական վարդապետ. (Ոսկիփոր.։ Տօնակ. եւ այլն։)

Կատարումն արդիւնականացն՝ սէր, այսինքն ձեռօք խնդրողաց զԱստուած. (Լմբ. սղ.։)

Գործնական, եւ շահեկան.

Արդիւնական գործս պիտոյից իմաստաւոր խորհրդով գործել. (Փիլ. նխ. ՟ա.։)

Միտք զարդիւնական իրս կատարեալ. (Լմբ. սղ.։)

Զակնարկութեանցն իբրեւ զարդիւնականաց մեղաց. (Նար. ՟Խ՟Ե։)

Արդիւնական լիցին մերն ծախք, եւ նորայն ջանք. (Շ. թղթ.։)

Սա զարթուցիչ ներբուսական՝ հանօղ յաճումն արդիւնական. (Յիսուս որդի.։)

Կարծիցէ ոք զինքն բաւական ի ճարտասանականն հանճար, այլ ոչ արդիւնական ինչ համեղութիւն գուցէ ի բանս նորա. (Տօնակ.։)