perspiration, exudation, exhalation;
vapour.
ἑκπνοή exspiratio, exhalatio Արտաքս կամ ի դուրս տալն զշունչ կամ զոգի. որպէս Սփռումն շոգեաց կամ գոլորշեաց ի ձեռն բնութեան.
Զայն՝ որ ընդ եթերն շնչեն շունչքն ի չորոյն հողմն կոչեմք, իսկ օդ (կամ սիւք) զառ ի գիջոյն բերեալ արտաշնչութիւքն. (Արիստ. աշխ.։)
Անյայտս վտառս կոչեն զարտաշնչութիւն ամենայն մարմնոյն, ըստ որում շոգիք իմն բազում ի ձեռն անգայտութեան մորթոյն թափանցիկ լինի. (Նիւս. բն. ՟Ի՟Բ։)
Եւ այսմ իսկ սեռի՝ վերաշնչութիւն, եւ արտաշնչութիւն ասեմք. (Պղատ. տիմ.։)
Որպէս Շնչառութիւն եւ շնչատուութիւն, եւ հառաչանաք.
Ղօղակք ոչ ունին հագագ արտաշնչեն ի ջուրսն. (Զքր. կթ.։)
Զընդունական դրունսն թիւրելով ... եւ փակելով, տրտմութիւն առտուիցէ, եւ արտաշնչութիւնս. (Պղատ. տիմ.) յն. ἅση fastidium
Կականումն, եւ արտաշնչութիւնք. (Մագ. ՟Զ։)
Որպէս Աւանդումն ոգւոյ. անշնչութիւն.
Ի վերայ քո մեռան արտաշնչութեամբն կենդանին. (Թէոդոր. խչ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | արտաշնչութիւն | արտաշնչութիւնք |
| accusatif | արտաշնչութիւն | արտաշնչութիւնս |
| génitif | արտաշնչութեան | արտաշնչութեանց |
| locatif | արտաշնչութեան | արտաշնչութիւնս |
| datif | արտաշնչութեան | արտաշնչութեանց |
| ablatif | արտաշնչութենէ | արտաշնչութեանց |
| instrumental | արտաշնչութեամբ | արտաշնչութեամբք |