s.

son of the king, prince

s.

Որդի արքայի. թագաւորի տղայ.

Առաքեաց զարքայաորդին, եւ թագաւորեցոյց զնա. (՟Դ. Թագ. ՟Ժ՟Ա. 12։)

Յաղթէ արքայորդին. (Խոր. ՟Բ. 48։)

Աշոտոյ արքայորդւոյն. (Յհ. կթ.։)

Որդի երկնաւոր թագաւորին, Յիսուս Քրիստոս տէրն մեր.

Ի բեւեռել ձեռաց եւ ոտից արքայորդւոյն ի խաչին՝ երկաթեղէն կապանք ձեռաց եւ ոտից ծառայիցն լուծանին. (Խոսր. պտրգ.։)

Երկիրպագանիցեն արքայորդւոյն՝ որ ծնաւ. յն. ծնելոյ մանկան. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 6։)

Եկն արքայորդին՝ ծննդեամբ ի բեթղահէմ. (Միխ. աս.։)