adj.

that kills much.

adj.

Որ ինչ խողխողէ զբազումս. սատակիչ բազմաց. շատը ջարդօղ.

Ձեռն պարսկական ոչ վաստակէր՝ զբազմախողխող երկաթն արեամբ արբուցանել. (Խոր. ՟Գ. 28։)

Զբազումս ի նոցանէ բազմախողխող երկաթն։ Զսուրն երկսայրի՝ զբազմախողխողն. (Յհ. կթ.։)