adj.

that has much sound;
that has several sounds, very sonorous;
polyacoustic.

adj.

Որ պէսպէս հնչէ. բազմաձայն, կամ ղօղանջօղ, շաղփաղփ.

Ո՞ր միտք բաւական իցեն զբազմահունչ հերձուածողաց առասպելս առեղծանել. (Սեբեր. ՟Թ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif բազմահունչ բազմահունչք
accusatif բազմահունչ բազմահունչս
génitif բազմահնչի բազմահնչաց
locatif բազմահնչի բազմահունչս
datif բազմահնչի բազմահնչաց
ablatif բազմահնչէ բազմահնչաց
instrumental բազմահնչաւ բազմահնչաւք