hy    |   fr

Բազմամուսնութիւն, ութեան

s.

polygamy.

s.

Ունելն զբազում ամուսինս. բազմակընութիւն, կամ բազմամայրութիւն.

Ոչ մանկունքն ծնեալք ի բազմամուսնութիւն կնոջն՝ կարեն զհայրն ճանաչել, եւ ոչ նա ի նոսին պահէ զգութն ամբողջ՝ այսու կասկածանօք. (Լմբ. առակ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif բազմամուսնութիւն բազմամուսնութիւնք
accusatif բազմամուսնութիւն բազմամուսնութիւնս
génitif բազմամուսնութեան բազմամուսնութեանց
locatif բազմամուսնութեան բազմամուսնութիւնս
datif բազմամուսնութեան բազմամուսնութեանց
ablatif բազմամուսնութենէ բազմամուսնութեանց
instrumental բազմամուսնութեամբ բազմամուսնութեամբք