cf. Բաջաղանք.
ԲԱՂԲԱՆՋՈՒՄՆ ԲԱՂԲԱՋԱՆՔ. cf. ԲԱՋԱՂԱՆՔ, եւ ԲԱՐԲԱՋԱՆՔ.
Ըստ հեթանոսական առասպելաբան բաղբանջմանց. (Անան. եկեղ։)
Զամենայն զոր խօսեսցիս՝ իբրեւ բաղբաջանս արհամարհեսցեն. (Սեբեր. ՟Ժ։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | բաղբաջանք | |
accusatif | բաղբաջանս | |
génitif | բաղբաջանաց | |
locatif | բաղբաջանս | |
datif | բաղբաջանաց | |
ablatif | բաղբաջանաց | |
instrumental | բաղբաջանաւք |