excommunication, anathema.
ἁνάθεμα, ἁφορισμός separatio, excommunicatio Դնելն եւ դնիլն ընդ բանիւ եկեղեցական կապանաց եւ արգելման, նզովք. հատումն կամ որոշումն ի հաղորդութենէ.
Զի մի՛ վասն միոյ բանադրանաց զայլսն զրկիցէ։ Թէ առաւելութեամբ իցէ բանադրանքն. (Մխ. դտ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | բանադրանք | |
| accusatif | բանադրանս | |
| génitif | բանադրանաց | |
| locatif | բանադրանս | |
| datif | բանադրանաց | |
| ablatif | բանադրանաց | |
| instrumental | բանադրանաւք |