to hesitate, to haggle;
to be busy, embroiled, perplexed.
ԲԱՐԲԱՐԵՄ կամ ԲԱՐԲԱՐԻՄ. ἁκαιρέομαι opportuitate temporis destituor Չլինել պարապ եւ ձեռնհաս. չգտանել դիպող ժամ. կամ Պատճառել չունել զժամանակ. (ըստ յն. անժամանակիլ)
Եւ դուք զմտաւ ածէք հոգալ ինչ վասն իմ, որպէս եւ հոգայիքն, բայց բարբարէիք իմնէ. (Փիլիպ. ՟Դ. 10։)
Ուր ի Մեկն. ոսկ. յհ. ասի
Չէիք ատակ։
Որպէս հոգայիքն դուք, բայց բարբարեցարուք իմն վասն յապաղիչ մոլորութեանցն, որ պատեալ էին զձեօք. (Եփր. փիլիպ.։)