ձ.

ԲԱՐՁՐԱՄՏԵՄ ԲԱՐՁՐԱՄՏԻՄ. ὐψηλοφρονέω alta sum mente, animo sum elato, superbio Ամբարտաւանիլ, մեծամտիլ, փքանալ, հպարտանալ.

Մի՛ բարձրամտեր այլ՝ երկիր. (Ոսկ. հռ.։)

Եւ մի՛ ընչեղն բարձրամտեսցէ. (Նար. ՟Ղ՟Գ։)

Ըստ նախայօժար կամացս ոչ բարձրամտեմք. (Լմբ. սղ.։)

Ի մի՛տ առցես ե՛ղբայր, եւ մի՛ բարձրամտեսցիս։ Ընդէ՞ր բարձրամտես ունայն. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Զ։)

Ես ստեղծուածս ի՞բր բարձրամտիցեմ. (Բրս. ի ստեփ.։)