hy    |   fr

Բռնազբօսութիւն, ութեան

s.

cf. Բռնադատութիւն.

s.

գրի եւ ԲՌՆԱՍԲՕՍՈՒԹԻՒՆ. Բռնաբարւթիւն. բռնադատութիւն. բռնութիւն, եւ հարստահարութիւն.

Զենովք ոչ բռնազբօսութեամբ առեալ ի կեանսն. (Ագաթ.։)

Կամաւ յայնոսիկ խոնարհէր (կիրս) տէրն, եւ ոչ եթէ բռնազբօսութեամբ զփրկչականն զիւրեամբք ածել կամէին զմարմինն. (Յհ. իմ. երեւ.։)

Ոչ բռնազբօսութեամբ ինչ զենաւ. (Կոչ. ՟Ժ՟Գ։)

Յաղագս ամբարտաւանութեան եւ բռնասբօսութեան զօրավարաց. (Ոսկ. ՟ա. կոր.։)

Չէ բռնազբօսութիւն ինչ բանից. (Սեբեր. ՟Գ։)

Վասն զի բռնազբօսութեամբ զդէմ չկարէր ունել. (Յհ. կթ.։)

Իմաստունն յանդիմանէ եւ զամենայն բռնազբօսութիւն, եւ յարգէ զպահօղս իրաւանց եւ արդարութեան. (Տօնակ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif բռնազբօսութիւն բռնազբօսութիւնք
accusatif բռնազբօսութիւն բռնազբօսութիւնս
génitif բռնազբօսութեան բռնազբօսութեանց
locatif բռնազբօսութեան բռնազբօսութիւնս
datif բռնազբօսութեան բռնազբօսութեանց
ablatif բռնազբօսութենէ բռնազբօսութեանց
instrumental բռնազբօսութեամբ բռնազբօսութեամբք