Գղզուկ

s.

ԳՂԶԻԿ կամ ԳՂԶՈՒԿ. ռմկ. կէզ, օգ կէզի, կէտուք. յն. գլիֆի՛ս γλυφίς incisura, crena, cocca Գծիկ կամ հերձիք փետրոյ նետին, որ յենու ի լարն աղեղան. ստորին ծայր նետի.

Ոչ եթէ նետիւ կռուիմ, այլ գղզկով պողեալ զբոլորս ցնդեմ. այսինքն նետին կոթովը. (Փարպ.։)