to knock, to strike.
(ի բառէս կռթունք. թ. սըրթ. յորմէ ռմկ. կռթնիլ ). διωθέω impello, perpello Ուսովք կամ թիկամբք մղել, վանել, մերժել, խթել. թօթվել, հրել, զարնել.
Կողամբք եւ ուսովք ձերովք գրթցէիք, եւ ոգորէիք ... եւ ի բաց մերժէիք. (Եզեկ. ՟Լ՟Դ. 21։)
Ո՛վ խաշինք գէրք, մի՛ ոգորայք. գրթցէք, հարկանէք զհիւանդացեալսն. (Մծբ. ՟Է։)
Որք գրթցեն եւ խեթկեն եւ խածանեն. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 2։)
Գրթցէիք, խեթկէիք, եւ առ ոտն հարկանէիք. (Եփր. աւետար.։)