Դառնագոյն

adj.

πικρότερος amarior, δεινότερος dirior, durior, acerbior Առաւել կամ յոյժ դառն. դժնդակագոյն. աւելի լեղի, գէշ.

Դառնագոյն (կամ դառն) է քան զմահ. (Ժող. ՟Է. 27։ Լաստ. ՟Ժ՟Ը։)

Յետոյ դառնագոյն եւս գտանի քան զլեղի. (Առակ. ՟Ե. 4։)

Դառնագոյն լինին չարիքն. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 3։)

adv.

ԴԱՌՆԱԳՈՅՆ մ. Կարի դառնապէս.

Փայտ ընկէց յակն աղբերն, որ հոսէր դառնագոյն. (Շ. բարձր.։)

Դառնագոյն ողբայ զնոսա. (Մխ. երեմ.։)

Քան զվիրածսն դառնագո՛յնս պաղատին. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 14։)