to accuse, to denounce;
to oppose.
ԴԱՏԱԽԱԶ ԼԻՆԻՄ. ԴԱՏԱԽԱԶԵՄ. ἁντιδικέω, ἁντιδικῶς κατηγορέω contra litigo, accuso Ամբաստանել. բողոքել. գանգատել յատենի.
Դատախազ լեալ էին զնմանէ արքայի. (Եղիշ. ՟Է։)
Զխոցողացն զինուորութեանց դատախազեցից. (Նար. ՟Ի՟Բ։)
Զայսոսիկ գրելով՝ զանձնէ դատախազեմ. (Սարգ. յկ. ՟Է։)
Եթէ զրկիցիս յումեքէ, մի՛ դատախազեր. (Նեղոս.։)
Ոչ որպէս դատապարտեալ, այլ որպէս դատախազեալ. (ՃՃ.։)
(Վրք. հց. ՟Ի՟Զ.)
Եւ ոչ հանդերձ արտասուօք դատախազի ոք. ընթերցի՛ր կամ իմա՛, դատախազէ։