hy    |   fr

Դենակորոյս

cf. Դենագարձ.

adj.

ԴԵՆԱԴԱՐՁ ԴԵՆԱԿՈՐՈՅՍ. Ուրացօղ. հաւատափոխ.

Հասան որդի վասակայ դենադարձի. (Արծր. ՟Ե. 2։)

Յառաջ մատիք ո՛վ դենակորոյսք, եւ ուրացողք զհայրենի աստուածսն. (Զենոբ.։)

Դենակորոյս եւ սեւերես լիցի. (Ուռպ.։)