Դժուարագնաց

adj.

ԴԺՈՒԱՐԱԳՆԱԼԻ ԴԺՈՒԱՐԱԳՆԱՑ. δυσπόρευτος difficilens habens viam, impervius Դժուարին ի գնալ. դժուարակոխ.

Կամիս մտանել ի քաղաքն դժուարագնալի. (Վրք. հց. ՟Թ։)

Դժուարագնաց ճանապարհ, վայրք. (Պտմ. աղեքս.։ Փիլ.։ Ասող.։)