adj.

ԴԻՒՐԱՓԽՐԵԼԻ ԴԻՒՐԱՓՇՐԵԼԻ ԴԻՒՐԱՓՈՒԽՐ կամ ԴԻՒՐԱՓԽՈՒՐ. Որ դիւրաւ փխրի, փշրի, քայքայի, մաշի. եղծանելի. դիւրաբեկ. դիւրանցուկ.

Կոշտ մի հողոյ դիւրափխրելի. (Նար. ՟Հ՟Դ։)

Դիւրափշրելի ունի աման. (Վանակ. յոբ.։)

Յայսցանէ ի դիւրափխրիցդ եւ յանարգաց. (Երզն. մտթ.։)