Դրութիւն. օրինադրութիւն.
Զտասն բանն, կամ զաստուծոյ հրամանս, օրէնս, եւ դրմունս. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | դրումն | դրմունք |
| accusatif | դրումն | դրմունս |
| génitif | դրման | դրմանց |
| locatif | դրման | դրմունս |
| datif | դրման | դրմանց |
| ablatif | դրմանէ | դրմանց |
| instrumental | դրմամբ | դրմամբք |