law-giving, law-making, legislation;
legislature;
law, decree, ordinance;
constitution;
institution.
νομοθεσία, θεσμοθεσία legislatio νόμημα lex, constitutio. որ եւ ՕՐԷՆՍԴՐՈՒԹԻՒՆ. Դրութիւն օրինաց. օրէնք. սահմանադրութիւն։ (Առակ. ՟Լ՟Ա. 27։) յօրինակս ինչ.
Զբերան իւր բանայ հանճարով եւ օրինադրութեամբ.
Օրինադրութիւն՝ բռնութեամբ մեր եղիցի. (Իմաստ. ՟Բ. 11.)
Օրէնս արդարութեանն՝ օրինաց։ Ընդ հօր օրինադրութիւնն է, նորա եւ հրաման պատուհասիցն։ Յօրինադրութենէն աստուծոյ։ Նորա բերանոյն օրինադրութեանն զգուշացիր։ Յետին այս օրինադրութիւնք եկամուտք, եւ ո՛չ ի հարցն առ մեզ ժամանեալ. (Յճխ. ՟Ի։ Սարգ. ՟ա. պ. ՟Բ։ Լմբ. ժղ. եւ Լմբ. պտրգ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | օրինադրութիւն | օրինադրութիւնք |
accusatif | օրինադրութիւն | օրինադրութիւնս |
génitif | օրինադրութեան | օրինադրութեանց |
locatif | օրինադրութեան | օրինադրութիւնս |
datif | օրինադրութեան | օրինադրութեանց |
ablatif | օրինադրութենէ | օրինադրութեանց |
instrumental | օրինադրութեամբ | օրինադրութեամբք |