as, so that, like;
when;
almost, nearly;
—, — այն թէ, — եթէ՝ թէ, as if, in some way;
— զի, as, because;
— ոչ եթէ cf. Իբրեւ ոչ եթէ.
cf. ԻԲՐ, ԻԲՐԵՒ. պէս
Ես ընդ ձեզ իբրու զմի ի ձէնջ խնդրեցից զձեր օգուտ. (Ագաթ.։)
յիրաւի կոչեցան մանկտին որդիք հռաքելի, իբրու ծնունդք բենիամենի. (Շ. մտթ.։)
Եթէ եւ յիսուսին այնպիսի էին մահն եւ չարչարանքն իբրու սոսկ մարդոյ, զիա՞րդ կարացին զամենայն բնութիւնս մարդկան վերստին ապրեցուցանել։ Խրատ եւս մատուցանէ իբրու նախնոյն մեր ադամայ. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Թ. ՟Ը։)
Կամաւորապէս դիմեցից իբրու յարդարեւ կարապետ ուրախութեան. (Պիտ.։)
Գոչէ մարգարէն առ հայր իբրու յամենեցունց բերանոյ. (Ագաթ.։)
Տրտունջ գոգցես եւ մեղադրութիւն բազում նոցա զնախամարգարէէն լինելով իբրու զկամօք մատնողէ։ Բնակեալք էին օրինակ իմն իբրու յանքոյթ հանգստարանի։ Ընդ այսու քաջաբեր տեղեաւ՝ իբրու ՟Ը հմուտ վարժողաւ աշակերտին. (Պիտ.։)
յորժամ ասեմ ինչ եկեղեցւոջն յաղագս աստուածայնոցն, ծիծաղին իբրու զմոլելով. (Պղատ. եւթիփռոն.։)
աստուածային դաւիթ իբրու բերանով նախաստեղծին յաղագս խաչիս փրկութեան երգէ. (Շ. բարձր.։)
ԻԲՐՈՒ. մ. որ եւ ԻԲՐԵՒ. երբ. յորժամ. մինչդեռ. մինչ. երբոր.
Իբրու մշակէաք ի կղզւոջն, հուպ մեր եւ սա անդանօր վաստակէր (Պղատ.եւթիփռոն.։)
Գիտէր, թէ իբրու ճաշակեսցեն զօրինադրութիւն, այնուհետեւ դժուարափոխք լինիցին. (Նոննոս.։)
Իբրու տեսանեն, ասէ, ճայք՝ թուլացեալ զթեւս հօրն իւրեանց ի ծերութենէն, աստի եւ անտի մտանեն եւ բառնան զնա. (Վեցօր. ՟Ը։)
Զցորեանն ուտէին իբրու չէր աղացեալ. (Եւս. պտմ. ՟Գ. 6։)
ուր եւ (՟Զ. 21։)
վախճանեցաւ յաշխարհէս, իբրու կալեալ էր նա զպաշտօն եպիսկոպոսութեան եկեղեցւոյն զութ եւ տասն ամ. այսինքն յետ որոյ։
ԻԲՐՈՒ. մ.շ. ὠς sicut, ut Ըստ որում. զոր օրինակ. ինչպէս.
Գեղեցկագոյն ասացեր. արասցո՛ւք իսկ, իբրու ասեսդ։ Աղաչեմ զձեզ, իրաւապէս՝ իբրու ինձ իսկ թուի, թոյլ տալ նմա։ Նախկին (հին) բանն ճշմարիտ գոլով, իբրու՝ հաւասարութիւն զսիրելութիւն գործէ. (Պղատ. ստէպ։)
Ո՛չ մարմնական եւ ախտային, իբրու կարծեն կոյրքըն մըտօք. (Յիսուս որդի.։)
Իբրու տէրն մեր ասաց, մի՛ ստանայք ոսկի. (Եւս. պտմ. ՟Ե. 18։)
ԻԲՐՈՒ. մ.շ. Երբ, ուր, մինչ, թէ եւ. որպէս ասորի ոճով.
տէր մեր ասաց ոմանց, թէ չեմ դատաւոր, իբրու դատաւոր էր նա. եւ ոմանց ասէ, չեմ բարերար (կամ բարի), իբրու բարերար էր նա. (Եփր. համաբ.։)
Իբրու զրկեալ էին, այլ ի տեառնէ զօրանային։ Իբրու մարմին իւր լուծեալ էր, բայց շունչ նորա պահեալ էր ի նմա։ Եւ ոչ մարմին նորա շնորհեսցի մեզ, իբրու բազումք ցանկային. (Եւս. պտմ.։)
ԻԲՐՈՒ. շ. գրեթէ. գոգցես.
Բազումք յառաքելոց անտի եւ յաշակերտաց ... իբրու ցայն ժամ կային եւս անդէն յերուսաղէմ։ Շարժումն եղեւ յանտիոք, եւ իբրու բոլոր քաղաքն կործանեցաւ. (Եւս. պտմ. եւ Եւս. քր.։)
ԻԲՐՈՒ. շ. ԻԲՐՈՒ ԱՅՆ ԹԷ. ԻԲՐՈՒ ԵԹԷ. ὠς quasi, ut. Որպէս թէ. Իբր թէ.
Առնոյր զթագաւորն մեկուսի ... իբրու ի պատճառս ինչ զբօսանաց, իբրու խորհուրդ ինչ խորհելոյ. (Ագաթ.։)
Ահաւասիկ են ասէ, իբրու ասել յետ այսքան շնորհացս տակաւին են՝ որ ասեն. (Սարգ. յկ. ՟Ժ։)
Բարձրաճիչ աղաղակաւ իբրու այն թէ զերկինս դողացուցանէին։ պատրեցաք իբրեւ զմանուկ մի տղայ անպիտան, իբրու այն թէ ի վերին երեսս զկամս նորա ամբարշտութեան կատարեցաք. (Եղիշ. ՟Գ. ՟Ե։)
Իբրու եթէ նոյն ինքն փորձութիւնքն եղեն նմա պատճառք գերագունին այնմիկ տեսութեան. (Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Ժ։)
ԻԲՐՈՒ ԶԻ. շ. Որովհետեւ, քանզի. վասն զի. այնու զի.
Ասելն՝ զծառայս քրիստոս, յայն հայի, զի ստացաւ զնա արարչութեամբ. իբրու զի արարիչ էր բնութեանս, թէպէտեւ տղայ գոլով ի գիրկս բարձեալ կրւր. (Իգն.։)
Մակացութիւն՝ իբրու զի սեռ է, ինքն որ ինչ էն՝ այլոց ասի. (Արիստ. որակ.։)
Կամ Որպէս զի. զի. որ.
հոգացեալ խնամարկութեամբ վասն մարդկան բանականաց, իբրու զի յետ ժամանակաց լրման դիւրընկալ լինիցի։ Զգաւազանսն շերտեալ արկանէր յաւազանսն, իբրու զի ոչխարացն տեսեալ պի ջուրսն՝ ծնանէին խայտախարիւք. (Շ. բարձր.։)
ԻԲՐՈՒ ԹԷ. cf. ԻԲՐ ԹԷ.
երթայր հատուածի պատճառաւ ի կողմանս հայոց՝ իբրու թէ ապստամբեալ իցէ յարքայէն պարսից. (Ագաթ.։)
հայեցոյց զնա ի կարծիս սնոտիս ... իբրու թէ տացէ նմա հասկանալ մինչեւ ի թագաւորական վիճակն. (Եղիշ. ՟Դ։)
ԻԲՐՈՒ ՈՉ ԵԹԷ. cf. ԻԲՐ ՈՉ ԵԹԷ.
Իբրու ոչ եթէ զոմանց մեղաց ծածկէ զմերկութիւն, եւ զոմանց ոչ. այլ զամենեցուն ծածկէ. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Թ։)
ԻԲՐ՝ ՕՐԻՆԱԿ ԻՄՆ. շ. ԻԲՐՈՒ ՕՐԻՆԱԿ ԻՄՆ. cf. ՕՐԻՆԱԿ ԻՄՆ.
իբր օրինակ իմն, անբաղայ ազատութեամբ ի բաց ընկելով զհոգս աշխարհականս։ Ապա յայնցանէ իբրու օրինակ իմն քայլափոխութեամբ ի կատարելագոյնս գալ. (Պիտ.։)