jew;
hebrew;
—ք, the Hebrews, the Jews.
ἐβραῖος hebraeus որ եւ ՀԵԲՐԱՅԵՑԻ, ՀՐԷԱՅ, ԻՍՐԱՅԷԼԱՑԻ. Ազգն սերեալ յաբրահամէ՝ յեբերայ սեմեան. իպրանի, եահուտի.
Եբրայեցի յեբրայեցւոյ.եւ այլն։
Կամ իբր Եբրայական.
Եբրայեցի զի կոչեցաւ աբրահամ, զի յանցից անտի (այսինքն յայնկոյս, կամ էօթէ՝ պէրի ) գետոյն էր նա, կամ յեբերայ էր նա. (Եփր. ծն.։)
Քերովբէս զնոսա եբրայեցեաւ ձայնիւ, եւ սերովբէս անուանեալ. (Դիոն.։)
ԵԲՐԱՅԵՑԻ մ. որպէս Եբրայեցերէն.
Եբրայեցի (տպ. հեբրայեցի) խօսէր. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 30։)