singularly.
ԵԶԱԿԱՆԱՊԷՍ ԵԶԱԿԻ. ἐνικῶς, μοναδικῶς unice, singulariter Միաւորակի. միակի. իբրեւ մի, զմիութիւն նշանակելով.
Եզականապէս որպէս ընդ մի դէմս խօսին։ Եզականապէս առ մի բարբառի։ Եզականապէս առնուլ ի վերայ անձինն. (Լմբ. պտրգ. եւ Լմբ. սղ.։)
Ասելով՝ մարդ, քաղաք ... եզականապէս զմի ինչ ցուցանէ. (Տօնակ.։)
Եզակի ասէ, կե՛ր ... յոգնակի ասէ, մի՛ ուտիցէք. (Փիլ. լին.։)
Պղատովն եզակի մակագրեաց՝ քաղաքականութիւն. իսկ արիստոտելէս յոքնակի՝ քաղաքականութիւնք. (Սահմ. ՟Ի։)
Եկա՛յք, եւ արարից զձեզ որսորդս մարդկան. եւ եզակի առ մի, յայսմ հետէ զմարդիկ որսասցես ի կեանս. (Սարկ. քհ.։)
ԵԶԱԿԻ. ա. իբր Եզական. միակ.
Եզակի տէրութիւն. (Անան. եկեղ։)
Եզակի լոյս. (Յիշատ.։)