to submit, to subdue, to subject;
to suppose, to presuppose.
Ենթադրեալ կործանեցին զբելիար։ Ձուլադրոշմն ձուլիւք ենթադրեալ (զբելիար՝)կորզէր։ (Շար.)
Ի խօսելն ընդ աստուծոյ աղօթիւք՝ հեղգանամք զնոյնն (զկնկուղ) ենթադրել։ (Լմբ. եկեղ.) որպէս Հանգուցանել, կարգել.
Զանձինս սուրբ մանկանցն ենթադրեաց ի գոգն աբրահամու։ (Շար.)
Զգարնանային հասարակօրութիւնն սկիզբն պարագայց ամսոց ենթադրէ։ (Փիլ. ել. Ա. 1.)
Կացուցանել. հաստատել. առդնել.
Յաղթօղ դաւաճանութեան զմերս ենթադրեալ բնութիւն։ (Նար. ԺԱ)
Իբրու զի մի է մարդն ոգւով եւ մարմնով... մի զնորա հասարակ զգոյութեանն սկիզբն ենթադրեալ։ (Նիւս. կազմ.)
ըստ փիլիսոփայից, Ի ներքոյ դնել նախ ինչ մի որպէս հիմն բանից եւ իրաց. Ὑποτίθημι substituo, substerno, suppono
Զայն իսկ՝ հրոյ սկիզբն եւ այլոց ենթադրեսցուք մարմնոց։ Արդ ենթադրելի է նախ զմին եւ զմիւսն. եւ առ ի յետոյս ենթադրելովքն դարձեալ անցցուքլ։ (Պղատ. տիմ.)