Շնորհահատոյց. երախտագէտ
Ըստ երախտահատոյց լինելոյ. (Յհ. կթ.։)
Երախտահատոյց լինել աստուծոյ յոգն սիրոյն. (Խոսր.։)
Երախտահատոյցք լիցուք երախտաւորին մերոյ եւ աստուծոյ. (Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Ը։)
Ախորժեմք (գտանիլ) ընդ շնորհապարտսն եւ ընդ երախտահատոյցսն. (Տօնակ.։)
ԵՐԱԽՏԱՀԱՏՈՅՑՔ. գ. εὑγνωμωσύνη aequitas animi, gratus animus Հատուցումն շնորհի վասն երախտեաց. երախտագիտութիւն.
Աստ ճաշակ կերակրոց գոհութեամբ. աստ երախտահատոյցք առ արարիչն ամենայնի, աստ հօրն քրիստոսի երկրպագութիւնք. (Կոչ. ՟Զ։)