that treads, walks on earth;
terrestrial.
Որ կոխէ ի վերայ երկրի. երկրածին. հողեղէն.
Երկրակոխ բնութիւն, կամ մարդիկ. (Ճ. ՟Թ.։ Տօնակ.։)
Երկրակոխ հիւթաւորն. (Նար. մծբ.։)
Երկրակոխաց ի զրպարտութենէս ապրեցուսցեն. (Ագաթ.։)
Ձիոց երկուց ... զորս ոչ երկրակոխս, այլ օդագնացս համարէին. (Խոր. ՟Բ. 59. կամ 62։)
Քառանիւթ երկրակոխ նիւթական մարմին. (Սարկ. տոմար.։)