Երկրամած

s.

Մածեալ յերկիր. գետնամածեալ.

Գտին զյօդուածս ծնկացն եւ զձեռացն որպէս զուղտոյ չորացեալ ի հանապազորդ երկրամած լինելոյն. (Լմբ. ի գր. պապ.։)