ephod.
ԵՓՈՒՏ կամ ԵՓՈՒԴ. Բառ եբր. էֆօտ, էֆօտա. զոր է՛ զի պահեն եւ այլ թարգմանք, եւ է՛ զի թարգմանեն, Վակաս, եւս եւ Պատմուճան. ἑπωμίς amiculum, humerale. Զգեստ ղեւտական քահանայութեան՝ պատեալ զուսովք եւ զլանջօք մինչեւ ցգօտին. եւ ուրարք նորին կախեալք մինչեւ ցոտս յառաջոյ։ Առանց այսր եփուտի ոչ լինէր զոհագործութիւն եւ պատգամախօսութիւն։ (՟Ա. Թագ. ՟Բ. 18։ ՟Ժ՟Դ. 18։ Դտ. ՟Ը. 27։ ՟ժե. 5։)
Իսկ (Միխ. ասոր.) գրէ.
Դաւիթ վերացոյց զեփուտն, որ է ծածկոյթ սեղանոյն, եւ եհարց նովաւ ի տեառնէ»։