cf. Զարհուրելի.
δειματῶν, θαμβέων, πλητικώτερος եւ այլն. Դողացուցիչ. ահարկու. յետս կասեցուցիչ.
Արս սրիկայս եւ զարհուրեցուցիչս. (Դտ. ՟Թ. 4։)
Զարհուրեցուցիչ կազմած պատերազմի, կամ սաղաւարտ, կամ պատասխանի. (Մխ. երեմ.։ Յհ. կթ.։ Բրս. հց.։)
Զարհուրեցուցիչ դիւաց. (Յհ. իմ. պաւլ.։)
Հրեշտակք պահապան շուրջանակի, եւ դու անզգուշութեամբ՝ նոցին զարհուրեցուցիչ. (խրտեցընօղ, փախցընօղ) (Լմբ. պտրգ.։)
Օրէնքն՝ բռնութիւն են զարհուրեցուցիչ. (Եփր. հռ.։)