to arm one's self, to take up arms, to oppose;
to provide one's self with.
ԶԻՆԵՄ ԶԻՆԻՄ. ὀπλίζω, -ζομαι armo, -or;
armis instruo, -or ἁντιστρατεύομαι contra milito Զինու կամ ի զէն վառել, իլ. զէն պատրաստել, սրել. սպառազինել, իլ. զինուորիլ. ի մարտ պատերազմի պատրաստիլ. ճգնիլ ընդդէմ.
Ոմանք մերկանդամք, եւ ոմանք զինեալք. (Փարպ.։)
Օրէնս ներհակս զինեաց։ Ա՛յլ սուր զինեն. (Լմբ. ատ. եւ Լմբ. սղ.։)
Տեսանեմ ա՛յլ օրէնս յանդամս իմ՝ զինեալ հակառակ օրինաց մտաց իմոց. (Հռ. ՟Է. 23։)
Ընդդէմ յարուցելոցն ի վերայ՝ զինի մարտիւ։ Ի զարհուրեցուցանելն միայն զինեալք. (Պիտ.։)
Զինեցաւ հաւատով. (Շար.։)
Ընդէ՞ր զինեցար ընդդէմ քո ներհակ. (Նար. ՟Խ՟Զ։)
Զինեալ ի պատերազմ, կամ յապստամբութիւն, կամ զմի զինուորութիւն, կամ յերգս հոգեւորս. (Յհ. կթ.։)