equivalent, equipollent;
just, equal;
equilibrium;
compensation.
ἱσοστάσιος, ἑπιστάθμος ejusdem ponderis, aequalis, aequus Հաւասարակշիռ. հանգիտակշիռ. համաչափ. համեմատ. հաւասար յո՛ր եւ է կարգի. հաւսար ծանրութեամբ, աղէկութեամբ.
Որդիք Սիովնի պատուականք, եւ զուգակշիռք ոսկւոյ՝ երթեալք ի գերութիւն. (Առ որս. ՟Ժ՟Ե։)
Զուգակշիռ հաւասարութիւն, կամ հետեւումն, կամ ընթացք. (Պիտ.։ Նար. ՟Ի՟Ը. եւ Նար. խչ.։ Վրդն. ծն.։)
Դնել յիւրեանց կողմանն կշռին, զի զուգակշիռ լիցի չարեացն. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ։)
Զառաւելութիւն գործոյն բանիւ ցուցանել զուգակշիռ. (Ոսկ. լուս. ի Ճ. (իսկ տպ. զառաւելութիւն իրին բանի ցուցանել զուգական)։)
ԶՈՒԳԱԿՇԻՌ. գ. որպէս Զուգակշռութիւն. համեմատութիւն.
Վայելչապէս ունի յինքեան զտարերացդ զուգակշիռ. (Պիտ.։)
Զի դիցեն յիւրեանց կողմանն զուգակշիռս չարեացն. (Ճ. ՟Բ.։)
Իսկ (Նիւս. կազմ. ՟Ա.)
Փո՛քր արդեօք՝ ամենայն աշխարհ ստացուածոց երեւեալ լինէր առ քո առաքինութիւնդ զուգակշիռ. կա՛մ իմա՛ զուգակշռեալ, եւ կամ՝ առ քո առաքինութեանդ զուգակշռութիւն։