adjacent, adjoining;
assisting, present.
ԸՆԹԵՐԱԿԱՅ ԸՆԹԵՐԱԿԱՑ. παρών, προσών, -ον, ἑγγύτατος, -ον qui, quod adest;
proximus, praesens Որ կայ առընթեր. մերձակայ. առաջիկայ. ներկայ. մօտաւոր տեղեաւ, ժամանակաւ, եւ այլն.
Ընթերակայ թշնամի։ Այս է իմաստնոյն ահարկութիւն, զի լռութեամբն պատկառեցուցանէ զընթերակայսն. (Լմբ. պտրգ. եւ Լմբ. իմ.։)
Նոր իմն է հնչիւն ընթերակայ երգոյս. (Շ. տաղ.։)
Յայնժամն՝ հեռի ժամանակ նշանակէ ասողին, եւ ոչ ընթերակայ. (Լմբ. սղ.։)
Ոչ եհան զիս վաղվաղակի առ ի ընթերակայ կենացս. (Իսիւք.։)
Իբր ընթերակայ եւ խորհրդակից. (Լծ. կոչ.։)
Զո՞ր կանայս՝ ընթերակայս քահանայիցն ասիցէ։ Ընթերակայս զայնոսիկ ասէ, որ առաջի քահանային ննջէին, որպէս այժմ ի մատրունս, վասն ցաւոց ինչ կամ վասն ախտից. (Կիւրղ. թագ.։)
Ո՛չ հիւղ ինչ, որ է նիւթ, էր ընթերակաց Աստուծոյ։ Ի նիւթոյ ընթերակացէ. (Եզնիկ.։)
Ո՞վ ոք խիթայ ... ընթերակաց կենաց՝ մահանալ. (Նար. ՟Ժ՟Ե։)
Ընթերակաց Աստուծոյ. (Ճ. ՟Գ.։)